شهید قادر اسدی

شهید قادر اسدی در سال 1346 در هشترود به دنیا امد و دوران کوکی خود را در همان روستان گذرانده و در سن هفت سالگی به دبستان راه یافت و مدرسه را تا دوران راهنمایی ادامه داد که همزمان انقلاب اسلامی شروع شد و شهید قادر اسدی در همان زمان در کلیه راهپیماییها و تظاهرات بر علیه رژیم شاه شرکت داشتند تا پس از پیروزی انقلاب در بسیج شروع به فعالیت نمود و در سال 1360 در 

شهید قادر اسدی

شهید قادر اسدی در سال 1346 در هشترود به دنیا امد و دوران کوکی خود را در همان روستان گذرانده و در سن هفت سالگی به دبستان راه یافت و مدرسه را تا دوران راهنمایی ادامه داد که همزمان انقلاب اسلامی شروع شد و شهید قادر اسدی در همان زمان در کلیه راهپیماییها و تظاهرات بر علیه رژیم شاه شرکت داشتند تا پس از پیروزی انقلاب در بسیج شروع به فعالیت نمود و در سال 1360 در 

شهید عباس دوران

عباس دوران سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز دیده به جهان گشود. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند. وی پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۸ به خدمت مقدس سربازی می رود و بعد از بازگشت، به دلیل علاقه ای که به یادگیری فن خلبانی و خدمت به میهن دارد

شهید عباس دوران

عباس دوران سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز دیده به جهان گشود. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند. وی پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۸ به خدمت مقدس سربازی می رود و بعد از بازگشت، به دلیل علاقه ای که به یادگیری فن خلبانی و خدمت به میهن دارد

شهید احمد کشوری

تولد و کودکیاحمد، نامی است که شجاعت و پایداری را در یاد مردم این سرزمین زنده می کند. احمد، کشوری بود که در قلب ملتی جای باز کرد.1332، فیروزکوه شاهد طلوع فرزندی بود که شعاع نورش در فرداهای دور، آسمان ایران را پرتو افشانی کرد از همان آغاز از جبین این مولود، همت را می شد خواند. چیزی که گذر زمان نمودش را هر چه بیشتر هویدا ساخت. پدرش با اینکه در ژاندارمری مشغول به خدمت بود و چیزی کم نداشت، ظلم و زور دستگاه جبار را تاب نمی آورد و به شکل های مختلف می کوشید حقوق از دست رفته ی مردم را ایفا کند. سرانجام نیز که فضا را برای خدمت به مردم مناسب نمی دید؛ استعفا داد و به کشاورزی روی آورد. و به نان رنج و عرق جبین بسنده کرد.

شهید احمد کشوری

تولد و کودکیاحمد، نامی است که شجاعت و پایداری را در یاد مردم این سرزمین زنده می کند. احمد، کشوری بود که در قلب ملتی جای باز کرد.1332، فیروزکوه شاهد طلوع فرزندی بود که شعاع نورش در فرداهای دور، آسمان ایران را پرتو افشانی کرد از همان آغاز از جبین این مولود، همت را می شد خواند. چیزی که گذر زمان نمودش را هر چه بیشتر هویدا ساخت. پدرش با اینکه در ژاندارمری مشغول به خدمت بود و چیزی کم نداشت، ظلم و زور دستگاه جبار را تاب نمی آورد و به شکل های مختلف می کوشید حقوق از دست رفته ی مردم را ایفا کند. سرانجام نیز که فضا را برای خدمت به مردم مناسب نمی دید؛ استعفا داد و به کشاورزی روی آورد. و به نان رنج و عرق جبین بسنده کرد.